ثبت نام كارگاه رويكرد پروژه اى ويژه مديران ،مربيان

مراكز پيش دبستانى با ارائه گواهينامه

مهلت ثبت نام : تا14ديماه

زمان : 16 و17 ديماه از ساعت 8 صبح تا 5 عصر

مدرس :افسانه جوددوست

مكان : بين سلمان فارسى 7و9 مهدكودك افسانه

شهريه : 50000 تومان واريز به شماره حساب 6728789043 يا كارت

6104337770098091 به نام انجمن دوستداران كودك خراسان

ارسال تصوير فيش با نام ونام خانوادگى وتلفن به تلگرام :09155002566

با توجه به محدود بودن ظرفيت الويت با ثبت نام شدگان اوليه مى باشد.

كانال انجمن دوستدار كودك خراسان :@KOODAKANKHORASAN

صفحه قبل         صفحه بعد

نشست خبری با اصحاب رسانه پیرامون همایش " صدای هویت کودک " در مشهد:با حضور ده خبرنگار از ده خبرگزاری و بازتاب آن در خبرگزاریها

برای خواندن خبر مربوطه لطفاً روی عکس های زیر کلیک کنید.

مختصری درمورد بازیهای آوازی

بازیهای آوازی بخشی از مجموعه فرهنگ شفاهی کودک و نوجوان ایران زمین است که در آن عناصر موسیقیایی حرکت و کلام آهنگین درهم آمیخته اند.درست چیزی که ما مربیان در مهدکودک به آن نیازمندیم.

در این کارگاه ، بازیها و فعالیت های حسی،حرکتی و کلامی(خواندنی)به روش آموزش غیر مستقیم انجام میگردد ،که بی شک در رشد شناختی ،عاطفی،هیجانی،حسی حرکتی،کلامی،اجتماعی و همچنین حافظه کودکان تاثیر چشم گیری خواهد داشت.

یکی از چهره های موسیقی کودک

خانم سودابه سالم

اول بهمن 1333 درتهران متولد شد.

وی فارغ التحصیل هنرستان ملی و دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران در رشته موسیقی است .وی همسر پشنگ کامکار از سنتور نوازان صاحب سبک معاصر میباشد.

سودابه سالم در حال حاضرشاخص ترین چهره فعال در موسیقی کودک به شمار میرود که بنای آموزش موسیقی به کودکان ایران زمین را نه الگوی غربی ، بلکه استفاده از عناصر موسیقی بومی گذاشته است .

نظامنامه اخلاقی شبکه دوستداران کودک

من دوستدار کودک هستم عضوی از یک جامعه ملی و بین المللی که نسبت به شرایط زندگی کودکان مادران و خانواده ها حساس هستم.معتقدم که کودکان به دلیل استعداد بی نظیر خود شایسته بهترین امکانات و فرصت های رفاهی و آموزشی هستند.  

به ارزش های زندگی توجه دارم و درترویج آنها میکوشم .در حمایت از اصل زندگی با هرنوع حذف فیزیکی اجتماعی و ... مخالفم .برای کمک به کودکان منتظر دستور سفارش و یا بخش نامه نیستم ، ضرورت بیمه و درمان رایگان مادران باردار و شیرده را تبلیغ میکنم .  

در سراسر ایران و گستره ی گیتی پراکنده ام . هرجا که کودکی باشد و نبض زندگی در آن بتپد برای بهتر شدن زندگی کودکان حاضرم واز آنجا که کودکان نیازهای مختلفی دارند هرآنچه را که در توان و تخصص من است برای رفع نیازهای کودکان به کار میگیرم ،از هرجا که باشد آغاز میکنم و برای کمک به کودکان منتظر دستور ، سفارش یا بخش نامه نیستم .

مدیران ارشد دولتی ، رهبران مذهبی و سیاسی ، مقامات رسمی نمایندگان ،سازمانهای دولتی و غیر دولتی را به فراهم آوردن یک زندگی با کیفیت برای کودکان ترغیب میکنم . وظیفه مسئولان دولتی را نسبت به کودکان همواره یادآوری میکنم . 

کودکان وقتی با سرزنش و انتقاد زندگی می کنند می آموزند بی اعتماد به خود باشند. وقتی با خشونت زندگی می کنند می آموزند که جنگجو باشند. وقتی با ترس زندگی می کنند می آموزند که بُزدل باشند. وقتی با ترحم زندگی می کنند می آموزند که به خود احساس ترحم داشته باشند. وقتی با تمسخر زندگی می کنند می آموزند که خجالتی باشند. وقتی با حسادت زندگی می کنند می آموزند که در خود احساس گناه داشته باشند.

اما اگر با شکیبایی زندگی کنند بردباری را می آموزند. اگر با تشویق زندگی کنند اعتماد و اطمینان را می آموزند. اگر با پاداش زندگی کنند با استعداد بودن و پذیرندگی را می آموزند. اگر با تصدیق شدن زندگی کنند عشق را می آموزند. اگر با توافق زندگی کنند دوست داشتن خود را می آموزند. اگر با تایید زندگی کنند با هدف زندگی کردن را می آموزند. اگر با صداقت زندگی کنند حقیقت را می آموزند. اگر با انصاف زندگی کنند دفاع از حقوق را می آموزند. اگر با اطمینان زندگی کنند اعتماد به خود و اعتماد به دیگران را می آموزند. اگر با دوستی و محبت زندگی کنند زندگی در دنیای امن را می آموزند.

اگر فرصت داشتم که کودکم را دوباره بزرگ کنم:

اگر فرصت داشتم که کودکم را دوباره بزرگ کنم،

به جای آن که انگشت اشاره ام را به سمت او بگیرم،

در کنارش انگشت هایم را در رنگ فرو می بردم و نقاشی می کردم،

اگر فرصت داشتم که کودکم را دوباره بزرگ کنم،

به جای غلط گیری به فکر ایجاد ارتباط بیشتر می بودم،

بیشتر از آنکه به ساعتم نگاه کنم به او نگاه می کردم،

سعی می کردم درباره اش کمتر بدانم،

اما بیشتر به او توجه کنم.

به جای اصول راه رفتن،

اصول پرواز کردن و دویدن را با او تمرین می کردم.

از جدی بازی کردن دست بر می داشتم،

وبازی را جدی می گرفتم.

در مزارع بیشتری می دویدم،

وبه ستارگان بیشتری خیره می شدم

بیشتر در آغوشش می گرفتم وکمتر او را به زور می کشیدم

کمتر سخت می گرفتم و بیشتر تأئیدش می کردم.

اول احترام به خود را در او می ساختم وبعد خانه و کاشانه اش را

وبیشتر از آنچه که عشق به قدرت را یادش بدهم،

قدرت عشق را یادش می دادم.

برگزیده از کتاب عشق سوم-شماره یک

نویسنده :دایان لومان ترجمه پروین قائمی